مستندات هیات نظارت برای توقیف 9 دی

دبیرخانه هیات نظارت بر مطبوعات در گزارشی تفصیلی، مستندات این هیات را در توقیف نشریه 9 دی اعلام کرد.

در ابتدای توضیح دبیرخانه هیات نظارت بر مطبوعات آمده است: «رعایت حدود مطبوعات ( فصل چهارم قانون مطبوعات) لازمه آزادی مسئولانه و تحقق اصل 24 قانون اساسی است که می‌گوید «نشریات و مطبوعات در بیان مطالب آزادند مگر آن که مخل به مبانی اسلام یا حقوقی عمومی باشند. تفضیل آن را قانون معین می‌کند». قانون شکنی و افراط گری رسانه‌های معدود علاوه بر آن که جامعه را دچار التهاب می کند و آزادی را به چالش می کشد الگویی غلط از فعالیت رسانه ای را ارائه می دهد که سکوت در مقابل چنین الگوسازی هایی به زیان فعالیت سالم مطبوعاتی است.»

بنا بر این گزارش، مستندات هیات نظارت بر مطبوعات درباره توقیف نشریه 9 دی به شرح زیر اعلام شده است:

«1) در صفحه 2 هفته نامه 9دی مورخ 3 اسفند 92 مطلبی با عنوان «تغییر 3هزار مدیر دولتی فقط در6ماه» به چاپ رسیده که در روتیتر آن عبارت «آن مرد با کلید انبار داس آمد» دیده می‌شود. در بخشی از مطلب آمده است:

«...گفتنی است روحانی در ابتدای فعالیت ادعا کرده بود که داس ندارد ولی بعد‌ها معلوم شد که اگر با کمباین یا بلدوزر هم به جان مدیریت‌های قبلی افتاده بود تا کنون اینهمه مدیر دولتی برکنار نشده بودند.»

2) همچنین در صفحه 3 مطلبی با عنوان «دولت امنیتی‌ها و بی‌تدبیری‌های امنیتی» به چاپ رسیده که در آن برخی از دولتمردان را به حمایت از براندازی نظام متهم کرده است. در بخشی از این مطلب آمده است:

«...دولت روحانی نیز همچون خود وی از سوابق امنیتی متعددی برخوردار است. افرادی نظیر صادق، علی ربیعی (اطلاعات نخست وزیری– معاون وزارت اطلاعات – شورای عالی امنیت ملی)، مصطفی پورمحمدی (معاون و قائم مقام وزارت اطلاعات)، علی جنتی (معاون امنیتی وزارت کشور)، حمید چیت چیان (واحد اطلاعات سپاه)، عباس احمد آخوندی (معاون امنیتی وزارت کشور)، عبدالرضا رحمانی فضلی (شورای عالی امنیت ملی) و حسین دهقان، امیری صالحی، علی یونسی، حسام‌الدین آشنا، سلطانی‌فر، نهاوندیان، زنگنه، تنها برخی از افرادی اند که لیست پر حجم افراد امنیتی کابینه را تشکیل می دهند ... برخی از افراد یاد شده و یا یاد نشده ای که در لیست مذکور قرار دارند و ما از ذکر نام آنان صرف‌نظر نمودیم، در زمان تصدی مسئولیت به جای برقراری امنیت، گاه در جهت مخالف آن تلاش نموده اند. ...... چه آنکه مع الأسف برخی از دولتی های امروز نیز دیروز عامدانه در برخی مسائل ضد امنیتی ورود داشته و نقش شعله‌ور سازی و حمایت از براندازی ها را ایفا نموده اند ... کم سواد خواندن مردم و یا حسود دانستن مردم منتقد ناشی از همین تدبیر و مهاری برای عدم افزایش قدرت مردم در برابر دولت و راهکاری مبتنی بر دانسته های امنیتی است. اگر این درست باشد، بدان معنا است که برخورداران از فنون امنیتی به جای به کارگیری آن در جای خود، ابزارهای امنیتی را علیه مردم به کارگرفته و از روشهای امنیتی، بهره برداری های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، ورزشی و ... می کنند.»

3) در صفحه 11 همین شماره مطلبی با عنوان «زاویه نگاه مسوولین سیاست خارجی تفاوت محسوسی با رهبر انقلاب دارد» به چاپ رسیده است. تیتر این مطلب، اختلاف میان رهبر معظم انقلاب و دستگاه دیپلماسی را القاء می‌کند و عبارت «پذیرش ذلت‌بار» مخالف مصوبه شورای عالی امنیت ملی و حمایت مقام معظم رهبری از فرایند و نتیجه مذاکرات است. در بخشی از مطلب آمده است:

«...آیا در این فتوای مقدس، اشاره ای به پذیرش ذلّت بار توقف غنی سازی اورانیوم بیست درصد و پایین آوردن ظرفیت غنی سازی اورانیوم پنج درصد و تعطیلی تأسیسات آب سنگین اراک و جلوگیری از تحقیق در مورد سانتریفیوژهای نسل جدید و اکسید کردن و از بین بردن انباشت های اورانیوم بیست درصد که برای مصارف پزشکی و غیره مورد نیاز است، شده است؟...»

4) در همین صفحه و در ستون پیام خوانندگان نیز آمده است:

«...وقتی تعلیق غنی سازی و تعطیلی تاسیسات هسته ای را می بینم به یاد یاسرعرفات و ابومازن می افتم و دلم برای ملت فلسطین می سوزد. چرا که مردم فلسطین توسط جنایتکاران صهیونیست قتل عام می شدند و این دو نفر با اسراییل و کدخدا دنبال خیانت و سازش بودند، بدا به حال ملتی که سرانش سازشکار باشند. خدا مردم را ازدست سران سازشکار نجات دهد، آمین.!

5) در صفحه10هفته نامه 9دی مورخ 26 بهمن 92 مطلبی در ستون «با خوانندگان» به چاپ رسیده که در آن روند دیپلماسی در خصوص توافقنامه ژنو را خیانت آمیز توصیف کرده است. در بخشی از مطلب آمده است:

«...معاون پارلمانی رئیس گفته سربازان حوزه دیپلماسی همچون خط شکنان عملیات فتح المبین هستند، آقای معاون با این تفاوت که خط شکنان یک سانت از خاک کشور را به دشمن ندادند طی هشت سال، ولی حوزه دیپلماسی با دو جلسه در انرژی هسته ای را تخته کردند و خون شهدا را پایمال کردند. خیانت از این بزرگتر؟...»

مجموع مندرجات فوق و همچنین روند عمومی نشریه، مصداق بند 8 ماده 6 قانون مطبوعات دانسته شد. همچنین تخطی های مکرر از تبصره ذیل ماده 5 قانون مطبوعات (الزامی بودن رعایت مصوبات شورای عالی امنیت ملی) نیز غیر قابل توجیه است. براساس بند 8 ماده 6 قانون مطبوعات و تبصره ذیل ماده 12 این قانون، هیات نظارت بر مطبوعات حکم به توقیف این نشریه داد و مستندات خود را برای تصمیم گیری نهایی به محکمه قضایی ذیربط (دادگاه ویژه روحانیت) ارسال کرد.

بند 8 ماده 6 قانون مطبوعات (که موارد اخلال به مبانی و احکام اسلامی و حقوق عمومی و خصوصی را بیان می دارد): افترا به مقامات، نهادها، ارگانها و هر یک از افراد کشور و توهین به اشخاص حقیقی و حقوقی که حرمت شرعی دارند، اگرچه از طریق انتشار عکس یا کاریکارتور باشد.

تبصره ذیل ماده 12 قانون مطبوعات: در مورد تخلفات موضوع ماده (6) به جز بند (3) و (4) و بند (ب) ، (ج) و (د) ماده 7 هیات نظارت می تواند نشریه را توقیف کند و در صورت توقیف موظف است ظرف یک هفته پرونده را جهت رسیدگی به دادگاه ارسال نماید.

یادآور می شود این هفته نامه در یک سال گذشته چندین تخلف داشته است که برخی از آنها تذکر هیات نظارت بر مطبوعات را در پی داشته که متاسفانه تاثیری در رویکرد محتوایی مدیرمسئول نشریه نداشته است. از این رو هیات نظارت بر مطبوعات ناچار از برخورد قانونی با نشریه شد.

تذکرات یک سال اخیر هیات نظارت بر مطبوعات به هفته نامه 9 دی

28 بهمن 92

درج مطالب خلاف واقع و توهین آمیز مستند به بندهای 8 و 11 ماده 6 قانون مطبوعات

18 دی 92

درج مطالب توهین آمیز به مقامات کشوری و نادیده گرفتن ابلاغیه‌های قانونی (مستند به بند 8 و 11 ماده 6 قانون مطبوعات)

18 آذر 92

درج مطلبی با عنوان «توافق نامه ژنو، جام زهر» در شماره 127 مورخ 9/9/92 (مستند به تبصره ذیل ماده 5 قانون مطبوعات)

5 آبان 92

درج مطلبی با عنوان «تأثیرات سکر قدرت» (مستند به بند 8 ماده 6 قانون مطبوعات)

23 شهریور 92

درج تیتری با عنوان «اولین دروغ‌های دولت راستگویان» (مستند به بند 8 ماده 6 قانون مطبوعات)

16 اردیبهشت 92